23 Ağustos 2014 Cumartesi

Sezai KARAKOÇ - Sürgün


Senin kalbinden sürgün oldum ilkin 
Bütün sürgünlüklerim bir bakıma bu sürgünün bir süreği
 Bütün törenlerin şölenlerin ayinlerin dışında 
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
 Af dilemeye geldim affa layık olmasam da 
Uzatma dünya sürgünümü benim 
Güneşi bahardan koparıp 
Aşkın bu en onulmazından koparıp 
Bir tuz bulutu gibi Savuran yüreğime 
Ah uzatma dünya sürgünümü benim
 Nice yorulduğum ayakkabılarımdan değil
 Ayaklarımdan belli
 Lambalar eğri 
Aynalar akrep meleği
 Zaman çarpılmış atın son hayali 
Ev miras değil mirasın hayaleti
 Ey gönlümün doğurduğu 
Büyüttüğü emzirdiği
 Kuş tüyünden 
Ve kuş sütünden 
Geceler ve gündüzlerde 
İnsanlığa anıt gibi yükselttiği 
Sevgili En sevgili Ey sevgili 
Uzatma dünya sürgünümü benim
 Bütün şiirlerde söylediğim sensin
 Suna dedimse sen
 Leyla dedimse sensin 
Seni saklamak için görüntülerinden faydalandım 
Salome'nin Belkıs'ın 
Boşunaydı saklamaya çalışmam öylesine aşikârsın sen bellisin.
 Kuşlar uçar senin gönlünü taklit için 
Ellerinden devşirir bahar çiçeklerini
 Deniz gözlerinden alır sonsuzluğun haberini 
Ey gönüllerin en yumuşağı en derini
 Sevgili En sevgili Ey sevgili 
Uzatma dünya sürgünümü benim 
Yıllar geçti sapan ölümsüz iz bıraktı toprakta 
Yıldızlara uzanıp hep seni sordum gece yarılarında
 Çatı katlarında bodrum katlarında
 Gölgelendi gecemi aydınlatan eşsiz lamba 
Hep Kanlıca'da Emirgân'da Kandilli'nin kurşunî şafaklarında 
Seninle söyleşip durdum bir ömrün baharında yazında
 Şimdi onun birdenbire gelen sonbaharında 
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim
 Af dilemeye geldim affa layık olmasam da
 Ey çağdaş Kudüs (Meryem) 
Ey sırrını gönlünde taşıyan 
Mısır (Züleyha) 
Ey ipeklere yumuşaklık bağışlayan merhametin kalbi
 Sevgili En sevgili Ey sevgili 
Uzatma dünya sürgünümü benim
 Dağların yıkılışını gördüm bir Venüs bardağında 
Köle gibi satıldım pazarlar pazarında
 Güneşin sarardığını gördüm Konstantin duvarında 
Senin hayallerinle yandım düşlerin civarında
 Gölgendi yansıyıp duran bengisu pınarında
 Ölüm düşüncesinin beni sardığı şu anda 
Verilmemiş hesapların korkusuyla 
Sana geldim ayaklarına kapanmaya geldim 
Af dilemeye geldim affa layık olmasam da 
Sevgili En sevgili Ey sevgili 
Uzatma dünya sürgünümü benim 
Ülkendeki kuşlardan ne haber vardır
 Mezarlardan bile yükselen bir bahar vardır
 Aşk celladından ne çıkar madem ki yâr vardır 
Yoktan da vardan da öte bir Var vardır 
Hep suç bende değil beni yakıp yıkan bir nazar vardır 
O şarkıya özenip söylenecek mısralar vardır 
Sakın kader deme kaderin üstünde bir kader vardır
 Ne yapsalar boş göklerden gelen bir karar vardır 
Gün batsa ne olur geceyi onaran bir mimar vardır 
Yanmışsam külümden yapılan bir hisar vardır 
Yenilgi yenilgi büyüyen bir zafer vardır 
Sırların sırrına ermek için sende anahtar vardır
 Göğsünde sürgününü geri çağıran bir damar vardır
 Senden umut kesmem kalbinde merhamet adlı bir çınar vardır 
Sevgili En sevgili Ey sevgili
Sezai KARAKOÇ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder